Jeannie
Don’t stand at my grave and weep
Op 8 augustus 2017 is op 95 jarige leeftijd overleden, onze Jeannie Oltlammers. Al vele jaren was ze een fervente aanhanger van onze groep, en was erg trots op “haar pipers”. We hadden, en houden dan ook een speciaal plekje voor haar in onze groep.
Vele jaren gingen we samen naar “De Berg“ om daar op 11 November de Rembrance day te herdenken en ook samen de Kerst te laten beginnen, bij het plaatsen van de kaarsjes op kerstavond.
Enige jaren geleden ging het niet meer, het lange staan het lopen. Het ging niet meer, MAAR als we terugkwamen van de plechtigheid op kerstavond, dan gingen we altijd even langs Jean om haar een fijne kerst te wensen voor haar en haar familie.
Kerst zal niet het zelfde meer zijn, zonder onze Jean.
13 Oktober 2016 mochten we haar nog trakteren op een serenade aan haar huisadres, wat ze zoals elke keer erg mooi vond. Vervolgens weer een gebakje, samen met elkaar, tegenstribbelen hielp niet (misschien te druk voor haar) en tegenstand werd niet geduld!
Op 15 aug werd ze in besloten kring bijgezet bij haar ouders op de Begraafplaats aan de Raalterweg. Voor de laatste maal weerklonk vandaag voor haar “haar lament” Abide aan haar graf.
Do Not Stand At My Grave And Weep Poem by Mary Elizabeth Frye – Poem Hunter
Do not stand at my grave and weep
I am not there. I do not sleep.
I am a thousand winds that blow.
I am the diamond glints on snow.
I am the sunlight on ripened grain.
I am the gentle autumn rain.
When you awaken in the morning’s hush
I am the swift uplifting rush
Of quiet birds in circled flight.
I am the soft stars that shine at night.
Do not stand at my grave and cry;
I am not there. I did not die.
In our hearts forever. Jeannie, we will never forget you.