In Memoriam
Ter nagedachtenis
Op deze pagina herdenken we de leden van The Highland Regiment Pipes and Drums die ons zijn ontvallen. Hun passie voor de muziek, kameraadschap en inzet voor de band blijven een bron van inspiratie. We koesteren de herinneringen en dragen hun nalatenschap met trots voort in onze klanken en tradities.
Lest We Forget.
Don’t stand at my grave and weep
Op 8 augustus 2017 is op 95 jarige leeftijd overleden, onze Jeannie Oltlammers. Al vele jaren was ze een fervente aanhanger van onze groep, en was erg trots op “haar pipers”. We hadden, en houden dan ook een speciaal plekje voor haar in onze groep.
Vele jaren gingen we samen naar “De Berg“ om daar op 11 November de Rembrance day te herdenken en ook samen de Kerst te laten beginnen, bij het plaatsen van de kaarsjes op kerstavond.
Enige jaren geleden ging het niet meer, het lange staan het lopen. Het ging niet meer, MAAR als we terugkwamen van de plechtigheid op kerstavond, dan gingen we altijd even langs Jean om haar een fijne kerst te wensen voor haar en haar familie.
Kerst zal niet het zelfde meer zijn, zonder onze Jean.
13 Oktober 2016 mochten we haar nog trakteren op een serenade aan haar huisadres, wat ze zoals elke keer erg mooi vond. Vervolgens weer een gebakje, samen met elkaar, tegenstribbelen hielp niet (misschien te druk voor haar) en tegenstand werd niet geduld!
Op 15 aug werd ze in besloten kring bijgezet bij haar ouders op de Begraafplaats aan de Raalterweg. Voor de laatste maal weerklonk vandaag voor haar “haar lament” Abide aan haar graf.
Do Not Stand At My Grave And Weep Poem by Mary Elizabeth Frye – Poem Hunter
Do not stand at my grave and weep
I am not there. I do not sleep.
I am a thousand winds that blow.
I am the diamond glints on snow.
I am the sunlight on ripened grain.
I am the gentle autumn rain.
When you awaken in the morning’s hush
I am the swift uplifting rush
Of quiet birds in circled flight.
I am the soft stars that shine at night.
Do not stand at my grave and cry;
I am not there. I did not die.
In our hearts forever. Jeannie, we will never forget you.
In Memoriam – Henk Stokreef
Op 4 januari 2024 hebben wij afscheid moeten nemen van ons gewaardeerde bandlid, Henk Stokreef. Een piper in hart en nieren, een kameraad op wie je kon bouwen, en bovenal een man met humor en een groot hart voor de band.
Op 11 januari vond de crematie plaats, een moment waarop we samen stilstonden bij wie Henk was en wat hij voor ons betekende.
Henk was iemand die tot het laatste moment krachtig en sterk in het leven stond, altijd benieuwd naar wat de dag van morgen zou brengen. Met zijn militaire achtergrond had hij een natuurlijk gevoel voor discipline en organisatie, maar ook een talent voor bemiddeling en verbinding. Hij wist als geen ander hoe belangrijk structuur en precisie waren in onze muziek en optredens, maar tegelijkertijd begreep hij ook dat een grap op zijn tijd net zo essentieel was.
Zijn betrokkenheid bij de band ging verder dan alleen het spelen van de doedelzak. Hij hielp met het organiseren en begeleiden van optredens en zorgde ervoor dat we niet alleen muzikaal, maar ook marcherend in de pas liepen. Henk had oog voor detail, maar ook voor de mensen om hem heen. Zijn aanwezigheid was voelbaar, zijn advies waardevol en zijn lach aanstekelijk.
En wie kent niet zijn beroemde uitspraak na een optreden: “Bruine fruitschaal?”—een knipoog naar zijn liefde voor lekker eten en een goed glas.
Het samenzijn na een optreden, de gesprekken, de humor en de gezamenlijke trots op wat we hadden neergezet: dát was Henk.
We zullen hem missen. Als piper, als organisator, als grappenmaker. Maar vooral als vriend. Zijn muziek mag dan zijn verstomd, zijn herinnering zal altijd doorklinken in de tonen die wij spelen.
Rest in peace, Henk. We march on, but never without you.
