Op woensdag 9 Oktober was Ton, onze basedrummer 40 jaar bij de werkgever, een hele prestatie tegenwoordig. Ton gaat met een welverdiend pensioen, wat als je 66 jaar bent ook wel eens tijd wordt ondanks alle politieke uitspraken die men verzint in den Haag.

Dus togen we met een kleinere delegatie (sommige van ons moesten werken,  anderen waren op vakantie of ook met pensioen, ja het begint een beetje een Dads Army band te lijken), naar Wesepe alwaar we bij de buren ‘garage Struik’ konden inspelen, waarvoor dank.

Martijn had de basedrum van SMT meegenomen, die hij nu bespeelde als basedrummer, top Martijn!!

We speelden met een base, een tenor, en een snaredrum, voeg daar 3 pipers bij en het feestje was weer compleet.

Ton had er al niet meer op gerekend dat we een muzikale serenade zouden brengen, ondanks de
pogingen van hem om bij mensen van de garage uit te vissen of “daar nog doedelzakkers kwamen inspelen”, waarop de mensen hadden geantwoord” dat kabaal en geouwehooer dat willen we hier niet, of woorden van die strekking.

Dus Ton, jammer maar helaas, soms gaan er ook dingen aan je voorbij!

Toen we een seintje kregen marcheerden we in gelid “zoals een band dat betaamd” de
woninginrichtingszaak van Wessels binnen, dit tot groot genoegen van Ton en de
andere gasten.

We hebben enige nummers ten gehore gebracht, ook verzoeknummers kwamen voorbij. Na de nodige versnaperingen, was het weer in gelid afmars, en kon voor Ton en Nellie de dag niet meer stuk.